Het Rijksmuseum toont de eerste monografische tentoonstelling over het werk van de laat 14de eeuwse Gelderse schilder Johan – Jean – Maelwael. Hij was één van de belangrijkste en bij naam bekende West-Europese kunstenaars uit de late Middeleeuwen. De hertogen van Bourgondië stelden hem aan als hofschilder en kamerdienaar. Aan het hof was hij een van de grote vernieuwers van de schilderkunst in de vroege 15de eeuw. Maelwaels veelzijdige productie is illustratief voor het kunstenaarschap in zijn tijd. Zo was hij ondermeer verantwoordelijk voor de kleurrijke beschildering van de graftombe van Filips de Stoute door Jean de Marville, Claus Sluter en zijn neef Claes de Werve in het kartuizerklooster van Champmol bij Dijon.
De tombe is wellicht het beroemdste grafmonument uit de late Middeleeuwen. Niet alleen de combinatie van verfijnd gebeeldhouwde, architecturale elementen met uiterst realistische, figuratieve sculpturen spreekt tot de verbeelding, ook de bekendheid van de makers draagt bij aan het belang van dit monument. De gotische nis, bewaard in het Museum Mayer van den Bergh, is een van de zeldzame elementen van de tombe die sinds de late 18de eeuw los van het monument worden bewaard. In de tentoonstelling wordt het samen getoond met voorbeelden van beeldhouw- en schilderkunst afkomstig uit de Chartreuse van Champmol.